Maakt geld je gelukkig? Het helpt zeker, maar hoeveel heb je echt nodig?

In 1974 schreef Richard A. Easterlin een hoofdstuk in het boek “NNations and Households in Economic Growth: Essays in Honor of Moses Abramovitz”. Hij ontdekte dat er binnen een bepaald land een positieve correlatie bestaat tussen inkomen en geluk. Deze correlatie lijkt echter niet te bestaan ​​in andere landen, waardoor een schijnbare paradox ontstaat. Mensen die in rijke landen wonen, zijn niet per se gelukkiger dan mensen die in arme landen wonen.

Hoe meet je geluk?

Easterlin gebruikte een zelfevaluatie die vrij gebruikelijk is om het geluk van mensen te meten. Mensen werden eerst gevraagd of ze zich heel gelukkig, redelijk gelukkig of niet erg gelukkig voelden. Vervolgens werd hen gevraagd om – op een schaal van één tot tien – hun verwachtingen en angsten voor de toekomst te beoordelen en andere vragen volgden. De geluksenquête werd in verschillende landen wereldwijd uitgevoerd en altijd in de lokale taal. Zonder in detail te treden, kwamen in alle culturen de volgende hoofdprioriteiten naar voren: economische stabiliteit, gezondheid en gezin .

Stijgend inkomen, toenemend geluk?

Easterlin’s paradox is uitgedaagd door Ruut Veenhoven en Michael Hagerty . Ze concludeerden dat een hoger absoluut inkomen leidt tot meer geluk. Het is waar dat aan bepaalde basisbehoeften moet worden voldaan en ook dat daarvoor een bepaald minimuminkomen nodig is. Zodra aan die voorwaarden is voldaan en u aan het minimuminkomen voldoet, wordt de correlatie tussen het absolute inkomen – gemeten aan het BBP – en het geluk kleiner. Veenhoven stelt dat er een logaritmische correlatie bestaat tussen absoluut inkomen en geluk. Wat ook waar is, het positieve effect van een stijgend inkomen op geluk vertraagt ​​met een toenemend inkomen ; het lijkt erop dat veel meer geld je niet veel gelukkiger maakt.

Het relatieve inkomen

In zekere zin zou je kunnen zeggen dat geluk verband houdt met “keeping up with the Joneses”. Deze uitdrukking werd voor het eerst gelanceerd in een strip met dezelfde naam door de cartoonist Arthur R.” Pop “Momand . Uw geluk hangt af van hoe uw inkomen zich verhoudt tot de mensen om u heen. Easterling wees er ook op dat Karl Marx ooit citeerde: „Een huis kan groot of klein zijn; zolang de naburige huizen ook klein zijn, voldoet het aan alle sociale eisen voor een woning. Maar laat er naast het huisje een paleis ontstaan ​​en het huisje krimpt tot een hut ”(Karl Marx – Wage Labour and Capital). Easterlin noemt dit in zijn paper het relatieve inkomen. Mensen vergelijken hun inkomen met dat van hun buren en dit zal bepalen of ze denken dat ze genoeg hebben of niet. Bovendien is het referentieniveau dat mensen in elk land gebruiken gekoppeld aan het BBP.

De sleutel tot landelijk geluk

De belangrijke conclusie uit de Easterlin-paradox is dat overheden niet te veel aandacht moeten besteden aan de omvang van hun BBP, maar aan de relatieve inkomensverschillen binnen een land. Nieuw onderzoek door Shigehiro Oishi en Selin Kesebir van de University of Virginia en London Business School laat zien dat een toenemend BBP een algemeen hoger geluk kan opleveren wanneer de rijkdom wordt gedeeld. Om die reden is het geluk blijven stijgen in landen als Nederland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk.

Zorg dat u niet in de vergelijkingsval terechtkomt. Je geluk hangt niet af van wat je hebt. Denk goed na over wat je echt nodig hebt. Het grotere huis of het betere salaris maken je niet per se gelukkiger. Het is beter om je te concentreren op de dingen die je hebt dan op wat je niet hebt.

Wil je meer?

In de stemming voor meer stof tot nadenken? We hebben ons geldsysteem herontworpen op een manier die onze levenskwaliteit ondersteunt. We noemen het het Duurzame Geldsysteem. Wilt u er meer over weten? Verken het model!